Czytanie książeczek

Swoją błyskotliwością synek rozłożył mnie dziś na łopatki (zachowaniem też, ale to pominę). 

Zawsze w południe Adaś je zupę, a potem czytam mu książeczki. Taki nasz "czas na wyciszenie". Dzisiaj po południowym posiłku powiedziałam mu, że najpierw poczytamy książeczki, a potem możemy się pobawić.

Adaś, nie oglądając się na mnie, wziął przygotowane książeczki, wyrecytował je na pamięć, przewracając do tego strony, jakby naprawdę czytał. Po czym przybiegł i oznajmił, że już możemy się bawić. Ja - mama niedomyślna i lekko zadziwiona tym, co widziałam przed chwilą - zupełnie nie zrozumiałam głębszego sensu opisanej powyżej czynności... 

-Adasiu, teraz będzie czas na czytanie książeczek, potem się pobawimy.

-Adaś już przeczytał wszystkie książeczki!

Wczoraj dowiedziałam się też, że synek lepiej niż ja wie, skąd się bierze worki do odkurzacza. Znalazł puste opakowanie (zostawiamy, żeby potem wiedzieć jakie kupić). 

-To jest od worków do odkurzacza...

(Brawo Adaś, skąd wiedziałeś!)

-...puste, trzeba wyrzucić...

(Owszem.)

-...do papierów...

(Wyedukowany ekologicznie synek.)

-...i nowe trzeba kupić.

-Tak, trzeba pójść do sklepu i kupić nowe worki do odkurzacza.

-Nie, nie, nie, mamusiu! Worków się nie kupuje w sklepie, je się bierze...od Internetu!

Tata upiera się, że nie szkolił Adasia w tym względzie :)